จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ |
|
|
|
 | เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สับปะรด
สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ |  |
|
|
ข้อมูลทั่วไป |
|
|
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็น
จังหวัดในภาคกลางตามการแบ่งการปกครองของ
ประเทศไทย การแบ่งทางภูมิศาสตร์จัดเป็นจังหวัดใน
ภาคตะวันตก การแบ่งทางภูมิอากาศจัดเป็นจังหวัดภาคใต้ตอนบน
[แก้] ประวัติศาสตร์
จังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาไม่ค่อยแน่ชัด เนื่องจากเป็นพื้นที่แคบ ยามมีศึกสงครามยากแก่การป้องกันจึงต้องปล่อยให้เป็นเมืองร้างหรือยุบเมืองเป็นส่วนหนึ่งของ
เมืองเพชรบุรี ในอดีตเป็นเพียงเมืองชั้นจัตวาเล็ก ๆ ที่รวมกันอยู่ภายใต้การปกครองของ
เมืองเพชรบุรี พอถึงรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยจึงได้โปรดเกล้าฯ ตั้งเมือง
เมืองบางนางรม ที่ปากคลองบางนางรม ได้รวมเมืองบางนางรม เมืองกุย และเมืองคลองวาฬ แต่สภาพที่ดินไม่เหมาะสมแก่การเพาะปลูกจึงได้มีการย้ายเมืองไปยัง
เมืองกุยบุรีที่มีความอุดมสมบูรณ์และการตั้งบ้านเรือนหนาแน่นกว่า แต่ยังเรียกเมืองบางนางรมตามเดิม
จวบจนถึงรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงได้เปลี่ยนชื่อเมืองเป็น
เมืองประจวบคีรีขันธ์ เพื่อให้ชื่อคล้องกับชื่อของจังหวัด
เกาะกงที่แยกออกจาก
จังหวัดตราดคือ "
เมืองประจันตคีรีเขต" จนถึงรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงจัดการปกครองแบบ
มณฑลเทศาภิบาล เมืองประจวบคีรีขันธ์จึงถูกยุบรวมเป็นอำเภอหนึ่งของ
เมืองเพชรบุรี และต่อมาได้มีการย้ายเมืองประจวบคีรีขันธ์มาตั้งที่
ตำบลเกาะหลัก ในช่วงนี้เมืองประจวบคีรีขันธ์และเมืองปราณบุรีขึ้นตรงกับเมืองเพชรบุรี และเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดเพชรบุรี
[3] ส่วน
เมืองกำเนิดนพคุณขึ้นตรงกับ
เมืองชุมพร ด้วยมีพระราชดำริสงวนชื่อเมืองปราณ ไว้ (เมืองเก่าที่ตั้งอยู่ที่ปากน้ำปราณบุรี) ต่อมา วันที่ 2 มกราคม
พ.ศ. 2449 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้มีพระบรมราชองการเหนือเกล้าให้รวมเอาอำเภอเมืองปราณบุรี อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธุ์ จังหวัดเพชรบุรี และอำเภอกำเนิดนพคุณ จังหวัดชุมพร ซึ่งเป็นเมืองชั้นจัตวามาก่อนเข้ารวมเป็นจังหวัดปราณบุรี ตั้งที่ตำบลเกาะหลัก
[4] ในรัชสมัย
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงได้มีการเปลี่ยนชื่อเมืองปราณบุรีเป็นเมืองประจวบคีรีขันธ์ เพื่อป้องกันการสับสนกับเมืองปราณ ที่ปากน้ำปราณบุรี
[5] [6]หลังจากมีการยกเลิกระบบการปกครองแบบมณฑลเทศาภิบาล
เมืองประจวบคีรีขันธ์จึงไม่ได้ขึ้นตรงกับ
เมืองเพชรบุรีและ
มณฑลราชบุรีอีก
[แก้] ภูมิศาสตร์
มีเนื้อที่ประมาณ 6,367.620
ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 3,979,762.5
ไร่ มีอาณาเขตติดต่อกับจังหวัดใกล้เคียง ดังนี้
ความยาวจากทิศเหนือจรดทิศใต้ ประมาณ 212
กิโลเมตร และชายฝั่งทะเลยาวประมาณ 224.8 กิโลเมตร มีส่วนที่แคบที่สุดของประเทศอยู่ในเขต
ตำบลคลองวาฬ อำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ จากอ่าวไทยถึงเขตแดนพม่าประมาณ 12 กิโลเมตร ระยะทางจากกรุงเทพฯ ตามทางหลวงแผ่นดินสายเอเชียหมายเลข 4 (
ถนนเพชรเกษม) ประมาณ 323 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมงเศษ และตามเส้นทางรถไฟสายใต้ ประมาณ 318 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 6 ชั่วโมง
[แก้] หน่วยการปกครอง
การปกครองแบ่งออกเป็น 8
อำเภอ 48
ตำบล 388
หมู่บ้าน
[แก้] ชายฝั่งทะเลสมเด็จพระนเรศมหาราช
ชายฝั่งทะเลสมเด็จพระนเรศมหาราช เป็นชายฝั่งทะเลในพื้นที่แหลมผักเบี้ย ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้เรียกชื่อชายฝั่งทะเลของจังหวัดเพชรบุรี-จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งมีความยาว 200 กิโลเมตร
[7] มีความยาวคอดไปถึงอำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
[8] เพื่อแสดงถึงวีรกรรม พระปรีชาสามารถของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและเพื่อประกาศพระเกียรติคุณของพระมหากษัตริย์ไทย ให้ปรากฏพระนามบนแผนที่
[9]
[แก้] อุทยาน
[แก้] สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
- ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกเกด (Manilkara hexandra)
- ต้นไม้ประจำจังหวัด: เกด (Manilkara hexandra)
- คำขวัญประจำจังหวัด: เมืองทองเนื้อเก้า มะพร้าว สับปะรด สวยสด หาด เขา ถ้ำ งามล้ำน้ำใจ
[แก้] การศึกษา
[แก้] อุดมศึกษา
[แก้] โรงเรียน
[แก้] แหล่งท่องเที่ยว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น