จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| จังหวัดหนองบัวลำภู |
|
|
|
 | ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช อุทยานแห่งชาติภูเก้า-ภูพานคำ แผ่นดินธรรมหลวงปู่ขาว เด่นสกาวถ้ำเอราวัณ
นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน |  |
|
|
| ข้อมูลทั่วไป |
|
|
|
หนองบัวลำภู เป็น
จังหวัดใน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ
ประเทศไทย มีอาณาเขตติดต่อกับ
จังหวัดอุดรธานี จังหวัดขอนแก่น และ
จังหวัดเลย โดยหนองบัวลำภูเป็นหนึ่งในสามจังหวัดใหม่ของประเทศไทยที่แยกตัวออกมาจากอุดรธานีเมื่อ
พ.ศ. 2536 พร้อมกับ
จังหวัดอำนาจเจริญและ
จังหวัดสระแก้ว
[แก้] ประวัติศาสตร์
หนองบัวลำภูหรือในอดีตเรียกว่า
นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน ตามตำนาน
พระวอ-
พระตา ผู้สร้างเมืองหนองบัวลำภูเมื่อประมาณปี
พ.ศ. 2302 โดยได้สร้างกำแพงเมือง มีค่ายคูประตูหอรบครบครันเพื่อป้องกันข้าศึก โดยเฉพาะข้าศึกจากทาง
เวียงจันทน์ คือ ได้สร้างกำแพงหิน หอรบขึ้นที่เชิงเขาบน
ภูพานคำ ซึ่งเป็นเส้นทางหน้าด่านใกล้กับบริเวณน้ำตกเฒ่าโต้ ห่างจากกำแพงเมืองไปทางทิศตะวันออกประมาณ 1 กิโลเมตร
[3]
ต่อมาในปี
พ.ศ. 2310 พระเจ้าสิริบุญสารแห่งเมืองเวียงจันทน์ ได้ส่งกองทัพมาปราบปราม เกิดการต่อสู้กันที่ช่องน้ำจั่น (น้ำตกเฒ่าโต้) บนภูพานคำ สู้รบกันอยู่สามปียังไม่แพ้ชนะกัน ทางฝ่ายเมืองเวียงจันทน์จึงขอกองทัพพม่ามาช่วยเหลือจนสามารถตีเมืองนครเขื่อนขันธ์ฯ ได้ พระวอ-พระตาจึงได้อพยพผู้คนหนีไปพึ่งพระเจ้าองค์หลวงไชยกุมารแห่งอาณาจักรล้านช้างจำปาสัก ในปี
พ.ศ. 2321 สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจึงได้โปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยาจักรียกกองทัพมาช่วยพระวอ-พระตาขับไล่กองทัพของพระเจ้าสิริบุญสารออกไป แล้วยกกองทัพติดตามเข้าตีเมืองเวียงจันทน์ได้ ครั้งนั้นได้ได้อัญเชิญ
พระแก้วมรกตซึ่ง
พระเจ้าไชยเชษฐาธิราชนำไปจากเมืองเชียงใหม่ เมืองนครเขื่อนขันธ์ฯ ก็ได้มาขึ้นอยู่กับไทย
ในปี
พ.ศ. 2433 ได้มีการจัดระเบียบการปกครองบ้านเมือง ให้ข้าหลวง
เมืองหนองคายบังคับบัญชาเมืองใหญ่ 16 เมือง เมืองขึ้น 36 เมือง เรียกว่า
เมืองลาวฝ่ายเหนือ และเมืองนครเขื่อนขันธ์ฯ ก็ได้ขึ้นอยู่กับเมืองหนองคายนั้น เจ้าเมืองหนองคายได้แต่งตั้งให้
พระวิชโยคมกมุทเขตมาครองเมืองนครเขื่อนขันธ์ฯ ซึ่งมีฐานะเป็นเมืองเอก และเปลี่ยนชื่อเมืองใหม่ว่า
เมืองกมุทธาสัย จนในปี
พ.ศ. 2443 ได้มีการเปลี่ยนชื่อมณฑลฝ่ายเหนือเป็น
มณฑลอุดร และให้รวมเมืองต่าง ๆ ในมณฑลอุดรเป็น 5 บริเวณ เมืองกมุทธาสัยถูกรวมอยู่ในบริเวณบ้านหมากแข้ง และในปี
พ.ศ. 2449 ได้โปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมืองกมุทธาสัยเป็น
เมืองหนองบัวลุ่มภูและได้เรียกขานกันปากต่อปากจนในที่สุดได้ กลายมาเป็น "เมืองหนองบัวลำภู" ต่อมาในปี
พ.ศ. 2450 ได้ถูกลดฐานะลงเป็น
อำเภอหนองบัวลำภู ขึ้นกับ
จังหวัดอุดรธานี โดยมีพระวิจารณ์กมุธกิจเป็นนายอำเภอคนแรก อำเภอหนองบัวลำภูมีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลำดับ จนกระทั่งยกระดับเป็น
จังหวัดหนองบัวลำภู ในปี
พ.ศ. 2536
[แก้] หน่วยการปกครอง
การปกครองแบ่งออกเป็น 6
อำเภอ 59
ตำบล 636
หมู่บ้าน
[แก้] สถานที่ท่องเที่ยว
[แก้] สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
- ตราประจำจังหวัด: ภาพพระบรมรูปของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชประทับยืนหน้าศาลของพระองค์ ซึ่งตั้งอยู่หน้าหนองบัวลำภู
- ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกบัวหลวง (Nymphaea lotus)
- ต้นไม้ประจำจังหวัด: พะยูง (Dalbergia cochinchinensis)
- คำขวัญประจำจังหวัด: ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช อุทยานแห่งชาติภูเก้าภูพานคำ แผ่นดินธรรมหลวงปู่ขาว เด่นสกาวถ้ำเอราวัณ นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน
[แก้] การศึกษา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น