วันเสาร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2554

จังหวัดลำพูน

จังหวัดลำพูน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดลำพูน
ตราประจำจังหวัดลำพูนตราผ้าพันคอลูกเสือจังหวัดลำพูน
ตราประจำจังหวัดตราผ้าผูกคอลูกเสือ
Cquote1.pngพระธาตุเด่น พระรอดขลัง ลำไยดัง กระเทียมดี ประเพณีงาม
จามเทวีศรีหริภุญไชย
Cquote2.png
ข้อมูลทั่วไป
ชื่ออักษรไทยลำพูน
ชื่ออักษรโรมันLamphun
ชื่อไทยอื่นๆนครหริภุญชัย
ผู้ว่าราชการดร.ดิเรก ก้อนกลีบ
(ตั้งแต่ พ.ศ. 2551)
ISO 3166-2TH-51
ต้นไม้ประจำจังหวัดจามจุรี
ดอกไม้ประจำจังหวัดทองกวาว
ข้อมูลสถิติ
พื้นที่4,505.882 ตร.กม.[1]
(อันดับที่ 49)
ประชากร404,693 คน[2] (พ.ศ. 2552)
(อันดับที่ 61)
ความหนาแน่น95.81 คน/ตร.กม.
(อันดับที่ 51)
ศูนย์ราชการ
ที่ตั้งศาลากลางจังหวัดลำพูน ถนนอินทยงยศ ตำบลในเมือง อำเภอเมืองลำพูน จังหวัดลำพูน 51000
โทรศัพท์(+66) 0 5351 1000
เว็บไซต์จังหวัดลำพูน
แผนที่
 
แผนที่ประเทศไทย เน้นจังหวัดลำพูน

สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
จังหวัดลำพูน เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคเหนือตอนบน นับเป็นอีกจังหวัดหนึ่งที่มีประวัติศาสตร์เก่าแก่ ยาวนาน เคยเป็นที่ตั้งของนครหริภุญชัย ในสมัยพระนางจามเทวีเดิมชื่อเมืองหริภุญไชย เป็นเมืองโบราณ มีอายุประมาณ 1,343 ปี ตามพงศาวดารโยนกเล่าสืบต่อกันถึงการสร้างเมืองหริภุญไชย โดยฤๅษีวาสุเทพ เป็นผู้เกณฑ์พวกเม็งคบุตรหรือชนเชื้อชาติมอญมาสร้างเมืองนี้ขึ้น ในพื้นที่ระหว่างแม่น้ำสองสาย คือ แม่น้ำกวงและแม่น้ำปิง เมื่อมาสร้างเสร็จได้ส่งทูตไปเชิญราชธิดากษัตริย์เมืองละโว้พระนาม “จามเทวี” มาเป็นปฐมกษัตริย์ปกครองเมืองหริภุญไชยสืบราชวงศ์กษัตริย์ต่อมาหลายพระองค์ จนกระทั่งถึงสมัยพระยายีบาจึงได้เสียการปกครองให้แก่พ่อขุนเม็งรายมหาราช ผู้รวบรวมแว่นแคว้นทางเหนือเข้าเป็นอาณาจักรล้านนา
ถึงแม้ว่าเมืองลำพูนจะตกอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรล้านนา แต่ก็ได้เป็นผู้ถ่ายทอดมรดกทางศิลปะและวัฒนธรรมให้แก่ผู้ที่เข้ามาปกครอง ดังปรากฏหลักฐานทั่วไปในเวียงกุมกาม เชียงใหม่ และเชียงราย เมืองลำพูนจึงยังคงความสำคัญในทางศิลปะและวัฒนธรรมของอาณาจักรล้านนา จนกระทั่งสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เมืองลำพูนจึงได้เข้ามาอยู่ในราชอาณาจักรไทย มีผู้ครองนครสืบต่อกันมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ต่อมาภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 เมื่อเจ้าผู้ครองนครองค์สุดท้าย คือ พลตรี เจ้าจักรคำขจรศักดิ์ ถึงแก่พิราลัย เมืองลำพูนจึงเปลี่ยนเป็นจังหวัด มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นผู้ปกครอง สืบมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน นอกจากจังหวัดลำพูนจะมีชื่อเสียงในฐานะเป็นเมืองประวัติศาสตร์แล้ว ยังเป็นแหล่งเพาะปลูกลำไย พระเครื่อง โบราณสถานที่สำคัญ และผ้าทอฝีมือดี

เนื้อหา

[ซ่อน]

[แก้] อาณาเขต

ลำพูนมีพื้นที่ติดกับจังหวัดอื่น ๆ 3 จังหวัด ดังนี้

[แก้] หน่วยการปกครอง

จังหวัดลำพูนแบ่งการปกครองแบ่งออกเป็น 8 อำเภอ 51 ตำบล 520 หมู่บ้าน ดังนี้
  1. อำเภอเมืองลำพูน
  2. อำเภอแม่ทา
  3. อำเภอบ้านโฮ่ง
  4. อำเภอลี้
  5. อำเภอทุ่งหัวช้าง
  6. อำเภอป่าซาง
  7. อำเภอบ้านธิ
  8. อำเภอเวียงหนองล่อง
 แผนที่

[แก้] การเลือกตั้ง

จังหวัดลำพูน แบ่งเขตการเลือกตั้งเป็นเขตเดียว โดยมีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จำนวน 3 คน และสมาชิกวุฒิสภาจำนวน 1 คน ได้แก่
สมาชิกวุฒิสภา
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

[แก้] เชื้อชาติและภาษา

ภาษายองเป็นภาษาที่ใช้กันแพร่หลายในจังหวัดลำพูน คนในจังหวัดลำพูนมักจะพูดสำเนียงเมืองยอง เพราะชาวลำพูนส่วนใหญ่สืบเชื้อสายมาจากชาวยองในรัฐฉานประเทศพม่าและสิบสองปันนาประเทศจีน จึงมีสำเนียงที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่นแตกต่างจากคำเมืองของภาคเหนือ

[แก้] สถานศึกษาต่างๆ ในจังหวัด

อุดมศึกษา
อาชีวศึกษา
โรงเรียน

[แก้] สถานที่สำคัญของจังหวัด

[แก้] อุทยาน

[แก้] สัญลักษณ์ประจำจังหวัด


[แก้] วัตนธรรม-ประเพณี

  • งานของดีศรีหริภุญชัย
  • งานประเพณีสงกรานต์
  • งานประเพณีสรงน้ำพระธาตุหริภุญชัย (แปดเป็ง)
  • งานเทศกาลลำไย
  • งานพระนางจามเทวี
  • งานฤดูหนาวและกาชาด
  • งานแต่งสีอวดลาย ผ้าฝ้ายดอนหลวง อำเภอป่าซาง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น